schrijft film, toneel, proza en beschouwende teksten
Deze column is geschreven voor de serie columns over kunst van Buitenkunst.
“Mijn moeder wil per se een documentaire over The Beatles met mij kijken en ik ben vastberaden er niks aan te vinden. Het is muziek uit een andere tijd […]”
Lees meer ...
In de zomer van 2016 kwam de bundel ‘Schaamte, vier korte stukken en een essay’ uit, met daarin van mij het essay ‘De barsten in mijn schrijverstoren’. Schaamte en zelfkritiek kunnen een schrijver verlammen of tot verkeerde keuzes aanzetten. Dit essay is een pleidooi voor het durven tonen van kwetsbaarheid in het schrijven.
Lees meer ...
Blingbling, doekoes, pegels, poen en pecunia… Geld, geld en nog eens geld. Iedereen krijgt ermee te maken, maar hoe denken kinderen die opgroeien in de achterstandswijken van Amsterdam-Oost over geld? Wanneer voel je je rijk? En maakt het nou niet gelukkig, of stiekem toch een beetje? In november 2015 speelden acht kinderen uit Amsterdam-Oost, samen […]
Lees meer ...
Dialogen van een nieuwe lichting (toneel)schrijvers, net afgestudeerd aan de opleiding Writing for Performance van de Hogeschool voor de Kunsten Utrecht. Auteurs: Sarah Blok, Omar Breeveld, Leon Brill, Shana Croonen, Marron Das, Ellen Dorrestein, Glenn Markesteijn, Yvo Nafzger, Eva de Wit en Hester Zijlstra.
Lees meer ...
Afstudeerwerk voor de opleiding Writing for Performance. Een mozaïekfilm van 90 minuten over klein menselijk leed, blunders en schaamte. In een nog jonge stad in Nederland hangt al weken een sfeer van eindeloos koud winterweer. De stadsbewoners kleden zich warm en zijn gespannen.
Lees meer ...
Afstudeerwerk voor de opleiding Writing for Performance. Schaamte is een deugd die ons afhoudt van slecht gedrag, maar ook een last die ons bang maakt voor het oordeel van anderen. Als schrijver wil je lezers of publiek in de zaal iets laten meemaken, maar als je bang bent gebruik je niet de woorden die nodig […]
Lees meer ...
De Heer die dach.
Wat dachie dan?
Hij dach, ik maak een mooie man.
Oe.
Maar hoe! Dah vroeg ie zich toen af.
Maar hij kan toch gewoon.
Jaja. Met toverkrach.
Oe.
Een kort toneelstuk over de eenzame mens die zoekt naar een manier om zichzelf te laten zien zonder daarbij zichzelf te laten zien.
Lees meer ...
Voor het Wilhelmina Kinderziekenhuis in Utrecht heb ik luisterverhalen geschreven, ingesproken en ingezongen. De verhalen worden gebruikt tijdens onderzoeken waarbij kinderen lang stil moeten liggen en afleiding nodig hebben van pijn of enge plakkers op hun lichaam. De afdelingen van het ziekenhuis hebben allemaal de naam van een dier en deze dieren heb ik gebruikt als […]
Lees meer ...
Er bromt iets aan mijn voeteneind. Het verstopt zich in het donkerste hoekje van mijn bed. Het zit er elke avond. Dat weet ik, want elke avond hoor ik het brommen. Maar vandaag bromt het harder dan normaal. Ook dat doet het vaker. Dan heeft het honger. Maar vandaag bromt het nog harder. Vandaag is […]
Lees meer ...
Mis met mij is een klein psychologisch coming of age drama van 25 minuten over identiteit en ontluikende seksualiteit. De vijftienjarige Dylan is sociaal onhandig en vlucht in computerspelletjes. Tot er een nieuw meisje bij hem in de buurt komt te wonen. Dylan voelt zich aangetrokken tot de mysterieuze Tessa, die zomaar alles durft te doen […]
Lees meer ...
Hou van mij gaat over een schijnbaar gelukkig gezinnetje, bestaande uit een dominante moeder, een wel erg toegeeflijke vader en Richard, hun twaalfjarige zoon, met zijn morbide fascinatie voor scharen. Spelletjesmiddag vormt het lichtpuntje van de week voor moeder Sandra die de wereld met al zijn mensen haat en benijdt. Het mag haar zoon aan niets ontbreken, […]
Lees meer ...